Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

...ΜΑΝΑ...


ΜΑΝΑ


Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου
Ο καφές της μάνας μου
Το άγγιγμά της
Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα
Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
Την ώρα του θανάτου μου
Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου
Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου
Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη
Που την αγίασαν τα βήματά σου
Δέσε μας μαζί
Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου
Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου
Μπορεί να γίνω αθάνατος
Μπορεί να γίνω Θεός
Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
Αν καταφέρω και γυρίσω
Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
Για να βρω με τα χελιδόνια
Το δρόμο πίσω
Στην άδεια σου αγκαλιά.


του παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς.. 
σε μετάφραση του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου 

Από το http://hamomilaki.blogspot.com/...

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες για χθες!

7 σχόλια:

serenata είπε...

....................

*Φαντομάς. είπε...

με συγκίνησες!!δεν ταιριάζουν λόγια εδώ!τα φιλιά και την αγάπη μου!

χαμένη σε ένα ατέρμονο όνειρο είπε...

ό,τι πιο όμορφο έχω διαβάσει για τη μητέρα..δεν έχω λόγια:|

John Kalantzis είπε...

Εκπληκτική η φωτογραφία και το ποίημα. Μπράβο!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΙΧΑ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΝΟΡΘΩΝΩ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Η ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!!!!!!!!!!!

χριστίνα.. είπε...

τόσο όμορφο! (αν και το είδα αργά!)
σε χαιρετώ!
:)

Katerinanina είπε...

ευχαριστω ολους για τα ομορφα σχολια!συγνωμη που αργησα να απαντησω!