Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Μα δε το ξέρεις πως κι όταν η αγάπη γίνετε κραυγή τρομάζει;...


... Όταν αρχίζει ο κατήφορος λένε, δε σταματάει παρά μόνο όταν είσαι στο χείλος του γκρεμού και ετοιμάζεσαι να πέσεις! 
Δεν ενδιαφέρει κανένα το πως έφτασες εκεί, του κεφαλιού σου πιστεύουν...
 Αν πέσεις πάλι εσύ θα φταις αφού το επέλεξες, μα τι να κάνεις που δεν υπάρχει γυρισμός... 
Αν πάλι κάποιος άλλος σου δώσει τη τελειωτική σπρωξιά και πάλι εσύ φταις, εσύ τον είχες μαζί σου, κανένας δε νοιάζεται για τις συνθήκες πτώσης...
Φτάνει που έπεσες από την επιλογή σου! 
Κρίμα... 
Πέφτοντας κραύγασες... <<Αγάπη>>, μα κανείς δε σ' άκουσε, ούτε καν το παρεάκι σου... 
Μα δε το ξέρεις πως κι όταν η αγάπη γίνετε κραυγή τρομάζει;...
Ακόμη κι αυτοί που σ' αγαπούν θα το πουν: <<... Αυτός και το κεφάλι του φταίει>>, θα κλάψουν μα θα σε ξεχάσουν... 
Δε το ξέρεις; 
Αφού έτσι γίνετε πάντα! 
Έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι στη ζωή, περαστικοί, ο καθένας για ένα σκοπό, είτε μεγάλο, είτε μικρό, δεν έχει σημασία, σκοπός είναι... 
Μα δε παύουμε να' μαστε περαστικοί... 
Αφήνουμε πάντα το αποτύπωμα μας έστω κι αν όλοι κάποτε ξεχνιόμαστε! 
Μα έτσι είναι η ζωή, πάντα περαστική...


Εμπνευσμένο από ένα βιβλίο που είχα διαβάσει της Αλκυόνης Παπαδάκη (Σαν Χειμωνιάτικη Λιακάδα)!!!

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όλοι είναι περαστικοί και εμείς οι τροχονόμοι!!Εμείς καθορίζουμε την πορεία και προχωράμε!!Τίποτα δε σταματά τα πάντα κάπου πάνε απλά εμείς πρέπει να διαλέξουμε πορεία!!

μικρή Μεγάλη είπε...

Είμαστε περαστικοί μα εξαρτάται από τις επιλογές μας πόσο μεγάλο και βαθύ θα είναι το αποτύπωμά μας. Κι ίσως τότε μεγαλώσει κάπως η διάρκεια της "ζωής" μας.

Katerinanina είπε...

Ρασκόλνικωφ το θεμα ειναι οτι αυτη η πορεια καμια φορα ενω νομιζουμε οτι ειναι η σωστη απλα δεν ειναι αλλα δε πειραζει μωρε, εχει ο καιρος γυρισματα οπως λεει και η φιλη δεσποινα βανδη!

Katerinanina είπε...

μικρή Μεγάλη μου μακαρι να μεγαλωσει αυτη η διαρκεια της ζωης μας ποιοτηκα, οτι εγινε δε ξαναγυρναει, το θεμα ειναι το μετα και οχι το πριν! η συμπεριφορα κρινεται στο τελος, τωρα απλα ζουμε, ολες οι επιλογες εχουν και το αντικτυπο τους γι'αυτο αλλωστε λεγονται και επιλογες...

*Φαντομάς. είπε...

Ποίημα από την L.N.E (Ελένη Γ.)... Διαδρομές προσπελάσιμες, επιλογές της ζωής μας..
Όπου κι αν ταξιδέψεις, όπου κι αν σταθείς
πατάς ουρανό,
σύννεφο,
που μεταφέρει το σταυρό
στο έδαφος του νου σου
Τίποτα δεν λείπει, τίποτα δεν έφυγε
όλα είναι εδώ
Μπαγκάζια ψυχών που πέρασαν
κι άφησαν ρούχα να φοράς
φθαρμένα και καινούρια
Μεταποιείς και ντύνεσαι
αυτοσχεδιάζεις ως ένας θεός ρομαντικός
που γεύεται τα όνειρα για πρώτη του φορά
Πλάθεις έναν κόσμο βαρύ ή ανάλαφρο
με μήκος και με πλάτος
κι αρχίζεις δρομολόγια
εξερευνήσεις αστεριών
κι ανείπωτων θαυμάτων..
L.N.E (ΕΛΕΝΗ Γ.) για σένα!

Λία είπε...

Κάτι είναι και το αποτύπωμα...κάτι είναι κι αυτό :).
Το βιβλίο το διάβασα πρόσφατα...μου άρεσε πάρα πολύ!
Φιλάκια πολλά!!!!

Katerinanina είπε...

Phantomas τι υπεροχο ποιημα...
το κρατησα, με αγγιξε...
Ποια ομως ειναι η Ελενη Γ.?
<>...
τα λεει ολα!
Respect!!!

Katerinanina είπε...

Λία σιγουρα κατι ειναι και το αποτυπωμα, αλλα αφου μπορουμε κατι παραπανω γιατι να μη προσπαθησουμε;;;
Καλο σου βραδυ :-)

*Φαντομάς. είπε...

τυχαία το βρήκα γλυκιά μου!!και ταίριαξε!!:) χαίρομαι που σ άρεσε!δε τη ξέρω άλλα αν το πληκτρολογήσεις έτσι θα βρεις και άλλα της!σε φιλώ γλυκά!

Σκορπινα είπε...

Ναι , ναι...
Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι μόνος σου γεννιέσαι, μόνος σου πεθαίνεις.

Το τι γίνεται στην πορεία από τη γέννηση ως το θάνατο, δεν μιλάει κανείς. Για τις επιλογές που έχεις ή δεν έχεις δεν σχολιάζει κανείς. Για τους λόγους και τους ανθρώπους που σε οδηγούν όπου σε οδηγούν δεν γίνεται κουβέντα πουθενά...Μόνο το αποτέλεσμα μετράει...

Γιαυτό μη δίνεις και εσύ σημασία σε ότι λένε. Τη διαδρομή σου να τη φτιάχνεις μόνη σου. Το δικό ΣΟΥ αποτύπωμα θα αφήσεις....;)
Κανείς δεν θα μείνει δίπλα σου για πάντα. Μόνο ο εαυτός σου.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

1)Σκέψου ένα μικρό παιδί που δεν τρώει το φαγητό του και εμείς του προτείνουμε να επιλέξει ανάμεσα σε τρία φαγητά. Το κόλπο πιάνει συχνά! Το μικρό παιδί έχει την αίσθηση ότι αποφασίζει για το φαγητό που διαλέγει. Aς δεχτούμε πως αυτό είναι μια τεχνική για να κάμψουμε τις αντιστάσεις και τις αρνήσεις των μικρών παιδιών για πρόσληψη φαγητού. Ακόμη, δεχόμαστε πως τα παιδιά είναι ανώριμα για να μπορούν να αποφασίζουν για την τροφή τους. Ναι, αυτά είναι παιδιά και οι δικαιολογίες περισσεύουν! Τι συμβαίνει,όμως, όταν τα παιδιά αυτά ενηλικιώνονται; Μήπως η ζωή συνεχίζεται στο ίδιο μοτίβο; Μήπως συνεχίζουν να μας πλασσάρονται οι "επιλογές" μας σαν να εξακολουθούμε να είμαστε παιδιά; Έχω την εντύπωση πως επιλέγουμε πάντα μέσα σε ένα πλαίσιο που καθορίζουν οι άλλοι.

2) Σε γενικές γραμμές υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που βασανίζονται από την διαρκή αναζήτηση της εξουσίας και αυτοί που κατέχουν το αυτεξούσιο.Η δεύτερη κατηγορία ανθρώπων αποδεικνύει πως οι επιλογές είναι ,πρωτίστως, δημιουργική πράξη ελεύθερων ανθρώπων. Παρατήρησε τώρα στις εκλογές:υπάρχουν πολλά κόμματα και το εκλογικό σώμα έχει την δυνατότητα να επιλέξει.Πόσο όμως επιλέγεις σε ένα προκαθορισμένο πλαίσιο που οργανώνουν ψυχικά άρρωστοι με την εξουσία;

Καλησπέρα, Κατερίνα-για ό,τι θέλεις το e-mail μου είναι
mesokosmosxenidis@gmail.com

Katerinanina είπε...

Phantoma μου σε ευχαριστω παρα πολυ, θα ψαξω και αλλα ποιηματα! πιασε ενα χαμογελο ;-)

Katerinanina είπε...

Σκορπινα ειναι σαν να ειναι δικα μου λαγια αυτα που εγραψες!
μονοι, απλα αφηνουμε κατι, μικρο, μεγαλο, κακο, καλο, ποις ειναι ο αλλος που θα το κρινει και στη τελικη ποιο ειναι το καλο και το κακο αποτυπωμα για το καθενα; ειναι υποκειμενικο, ενταξει λογικο να πιστευουμε σε στερεοτυπα του τυπα δεν ειναι καλο να σκοτωνεις και αλλα τετοια κραυγαλεα, αλλα τα υπολοιπα; τα πιο μικρα; αυτα μας καθοριζουν!
δε ξερω τι θα γινει στο τελος και αν θα υπαρχει καποιος διπλα μου, ευχομαι ναι!
να μην ειμαι απο τους μονους και ειναι πολλοι αυτοι!
φιλια και καλο σου βραδυ :-)

Katerinanina είπε...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ παλι με μαγεψε ο τροπος γραφης σου, το νουμερο 1) ειναι πολυ ομορφο παραδειγμα1 αραγε δε μεγαλωνουμε ποτε; συνηθηζουμε σε αυτον τον τροπο που καποιοι αλλοι μας επεβαλας η μας βολευει η κατασταση και δεν την αλλαζουμε; δε ξερω ποιο ειναι χειροτερο...
Το νουμερο 2 κρυβει την αληθεια, εχουμε να επιλεξουμε αλλα μεσα σε τοσα κακα δεν ξερεις αν υπαρχει μια φλογα και αν υπαρχει φοβασαι μη γινει τελικα φωτια και σε καψει οπως τοσοι αλλοι εκαναν στο παρελθον!
ξερεις τι πιστευω σχετικα με το πολιτικο μας συστημα; πως υπηρξαν σιγουρα καλοι πολιτικοι που ξεκινησαν με σκοπο να βοηθησουν αλλα στη πορεια διεφθαρθηκαν, οταν σου προσφερονται πραγματα αυθορμητα θα τα παρεις, ετσι ειναι το ανθρωπινο γενος! κι εγω η εσυ στη θεση τους το ιδιο θα καναμε, θα θαυμασω αυτον που δε θα το κανει...
(ξεφυγα απο το θεμα της αναρτησης και εγραψα πολλα αλλα μου εδωσες τροφη νεε μου φιλε)...
καλο σου βραδυ :-)