Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

...Λόγια της στιγμής...


 Σήμερα δεν είχα σκοπό να γράψω, σήμερα από το πρωί βλαστημώ τη μέρα που ξημέρωσε και μόνο τώρα κρυμμένη στα δίχτυα της νύχτας ηρέμησα, αφέθηκα! Σαν τα όντα του υπονόμου ξυπνώ όταν οι άλλοι κοιμούνται...
   Κατέβασα το τελευταίο επεισόδιο της αγαπημένης μου σειράς και μετά είπα να δω κάτι άλλο, σκέφτηκα να κάνω ένα τσιγάρο αλλά ποιος αναπνέει μετά την αποπνικτική ατμόσφαιρα που αφήνει!
   Αύριο περιμένω να γίνει κάτι που ίσως μου αλλάξει τη καθημερινότητα, είπα στη μαμά μου να ευχηθεί να γίνει!
   Αν με ρωτούσαν που θα ήθελα να βρίσκομαι απόψε δε θα ήξερα τι να τους πω, νιώθω μια απέραντη απραξία μέσα σε αυτόν τον κόσμο που κυλά γύρω μου σε ρυθμούς τάχιστους, σε ρυθμούς που μας κάνουν να τρέχουμε!
   Γεννιόμαστε για να πεθάνουμε, δε το λέω απαισιόδοξα αλλά αν το καλοσκεφτείς πέραν του ότι καταφέρνει ο καθένας από εμάς ο τελικός προορισμός είναι πάντα ο ίδιος, δε σου αφήνει καμιά επιλογή!
ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ!
   Πόσο περίεργο ακούγεται, όλοι μας αφήνουμε ένα μικρό λιθαράκι σε αυτό που λέγεται ζωή, βίος!
Άλλος μικρό και άλλος μεγάλο, άλλος δε προλαβαίνει, άλλος δε μπορεί να προλάβει!
   Ερχόμαστε και φεύγουμε, αλήθεια μετά που πάμε; Πάμε κάπου ή τσάμπα τόσα όνειρα για τον παράδεισο;
   Χιλιάδες ερωτηματικά μέσα στο κεφάλι μου, κάθε μέρα και διαφορετικά!
Άραγε εμείς οι άνθρωποι έχουμε απόλυτα προσωπική άποψη ή όλες μας οι σκέψεις είναι συνθέσεις άλλων;
Αύριο θα μάθω αν θα πάω για ψώνια έτσι για να νιώσω ότι έχω χρήματα, αύριο θα βγω και θα αγοράσω τη πρώτη χαζομάρα που θα μου γυαλίσει, θα σταματήσω να σκέφτομαι τι έχω να πληρώσω, ποιους να συντηρήσω και θα κάνω ότι χαζομάρα μου έρθει, δε θα μετανιώσω, το αποφάσισα!
Ίσως επιτέλους βρω και το σκύλο που θέλω να υιοθετήσω και θα πάω μαζί του για καφέ!
Αύριο θα χαμογελάω σε όλους και ας μην έχω προφανές λόγο...
Αύριο...
Αύριοοοο...
Αύριο θα είναι μία νέα μέρα...
Αλλά αλήθεια θα είναι;


14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κάποιοι γεννιόμαστε ώστε πεθαίνοντας να κάνουμε άλλους να ζήσουμε και κάποιοι άλλη σκοτώνουμε για να ψευτοζήσουμε!!Που ανήκουμε άραγε;

Σε καληνυχτώ!!

Σκορπινα είπε...

Η κάθε μέρα μπορεί να είναι μια μεγάλη μερα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το πιστέψουμε.

Δεν έχω ανακαλύψει ακόμα το λόγο για τον οποίο γεννιόμαστε, αλλά υποθέτω ότι δεν έχει και πολύ νόημα να προαποφασίσουμε το λόγο. Καλό θα είναι να διαλέξουμε το δρόμο που θα ακολουθήσουμε και στην πορεία θα βρούμε και το λόγο που γίνονται όλα...

;)

Katerinanina είπε...

Ρασκόλνικοφ κι εγω αναρωτιεμαι, που ανηκουμε; που θα καταληξουμε; ειναι μυστηριο η ζωη...
μα αλλωστε αυτη δεν ειναι και η τσαχπινια τη;
καλημερα σου ευχομαι!

Katerinanina είπε...

Σκορπίνα μου εχεις δικιο, δεν εχει σημασια το γιατι ηρθαμε στη ζωη, σημασια εχει τι αποκομιζουμε και τη προσφερουμε οσο διαβιωνουμε...
στο τελος γλυκια μου θα ερθει ο λογαριασμος, στο τελος ειτε πληρωνεις, ειτε πληρωνεσαι!
καλη σου μερα :-)

Ανώνυμος είπε...

Μα είναι λόγια της στιγμής όπως λες.
Όλοι κάνουμε τέτοιες σκέψεις.
Είσαι κάπως αισιόδοξη εε?χμμ,μ' αρέσει αυτό,κράτα το ως αποσκευή,θα σου χρησιμεύσει!
Ελπίζω να ήταν μια καλή μέρα όπως ήλπιζες κι εσύ.
Φιλιά Κατερίνααα*

Katerinanina είπε...

Κάποια μου ήμουν αισιόδοξη αλλά αυτό που περίμενα τελικά δε το βλέπω! Δε πειράζει έχει ο καιρός γυρίσματα, δυο όψεις έχουν όλα τα νομίσματα όπως λέει και η φίλη Βανδή! Σήμερα έχει υπέροχη μέρα, θα πάω για καφέ να ξεδώσω...
Εύχομαι να έχεις κι εσύ μια υπέροχη συνέχεια στη μέρα σου ¨-)

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

πάντα υπάρχει ένας λόγος για να χαμογελάσεις!
ακόμα και αν συγχρόνως σκέφτεσαι την προσωρινότητά σου...
καλό ξημέρωμα να έχεις!

Aris Black είπε...

Καλημέρα κι από μένα!"Γεννιόμαστε για να πεθάνουμε" Χμμμ...Έχουν περάσει διάφορες σκέψεις απ'το μυαλό μου, για την ζωή.Ίσως είναι ένα μεταβατικό στάδιο, για κάτι καλύτερο.Κάτι σαν τεστ.Ίσως και όχι.Ίσως είναι κάτι ανώτερο το οποίο ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να το συλλάβει.Έχω καταλήξει στο ότι, γεννιόμαστε για να δημιουργούμε(φιλίες, σχέσεις,στόχους, όνειρα, κτλπ).Ο θάνατος απλά έρχεται.Μπορεί να μην προλάβεις να πραγματοποιήσεις ότι θες, αλλά φρόντισε να περάσεις καλά στην ζωή σου.Ακόμα και τις αποτυχίες, να τις βλέπεις σαν ευκαιρίες.Θα σου έρθει κάποια στιγμή κάτι καλύτερο.Δεν ξέρω που θα πάμε μετά το θάνατο.Δεν ξέρω αν υπάρχει παράδεισος ή κάτι αντίστοιχο.Προσωπικά δεν πιστεύω στον παράδεισο.Δεν μ' άρεσει να ελπίζω ότι μετά τον θανατό μου θα πάω κάπου καλύτερα(πνευματικά, καλύτερα εννοώ).Κάπου, που κανείς δεν ξέρει τι είναι, πως είναι...Θα με κάνει να ζήσω μια ζωή, ελπίζωντας για κάτι καλύτερο, ενώ στην ουσία η "ζωή" είναι το κάτι καλύτερο.Το ότι ζω, είναι κάτι μαγικό!Αυτά!Σόρυ βγήκε κάπως μεγάλο το σχόλιο μου, αλλά ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου!!Καλό υπόλοιπο...;)

mary είπε...

μην αφήνεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα.. η φωτογραφία είναι απίστευτη και το κείμενο επίσης

Katerinanina είπε...

πάντα υπάρχουν πράγματα για να ευλογείς τη ζωη αλλα συναμα και πραγματα για να αμφιβαλλεις για αυτην λυχνε καιομενε μου! παντως το μονο που ξερω ειναι οτι πρεπει να τη ζεις το μεδουλι της!

Katerinanina είπε...

Ari Black μου εδωσε τροφη για σκεψη το σχολιο σου, ποσο μου αρεσε αυτο που ειπες οτι δε θελεις να πιστευεις οτι κατι υποαρχει μετα γιατι μια ζωη θα σκεφτεσαι οτι μετα θα πας καπου καλυτερα ενω ουσιαστικα το μεγαλυτερο δωρο ειναι η ζωη! μπορει να μας ταλαιπωρει λιγο αλλα αν σκεφτουμε τι συμβαινει γυρω μας θα νιωσουμε ευνωμβνες που εχουμε αγαθα οπως το διαδυκτιο η ρουχα η μια στεγη που για αλλους δεν ειναι τοσο δεδομενα...

Katerinanina είπε...

Mary χαιρομαι που ταιριαζουν οι αισθητικες μας! Εγω λεω κανε οτι σε εκφραζει τωρα που μπορεις γιατι δυστυχως οι ευκαιριες δεν ερχονται παντα...

Chatzelenis George είπε...

Καλησπέρα, ιδιαίτερο και αρκετά προσωπικό το ιστολόγιό σου. Μου έκανε όμως εντύπωση που είχα γράψει κι εγώ μία αντίστοιχη ανάρτηση με στραβοξύπνημα και είχα βάλει την ίδια ασπρόμαυρη φωτογραφία.

Katerinanina είπε...

laternative χαιρομαι που σου αρεσε το blog και μου κανει και εμενα εντυπωση πως ειχαμε τοσο κοινη αναρτηση, αν θελεις στειλε μου το link να το διαβασω, θα ηταν ενδιαφερον!!!